Trotser dan trots - Column van Sonja

Dat Boskoop een fantastisch dorp is wist ik al heel lang. Natuurlijk zijn er altijd zaken die voor verbetering vatbaar zijn. Het ligt niet in mijn aard om daar lang bij stil te staan. Mijn glas is altijd half vol, sterker nog, helemaal vol. Het hangt ook af van waar je woont. Nu woon ik in mijn prive “Landal Greenpark”. Een bevoorrecht mens dus. Toch hoef je maar een aantal meters een straat uit te lopen en dan ben je in een prachtig boomkwekerij gebied.Of je nu in Oost, Noord, Zuid of West woont. De bomen en heester staan daar keurig op de regel. Ja, je leest het goed, regel. Zo noemen ze in Boskoop de keurig geplante bomen en heesters op een rij.

Tijdens het VNG congres kreeg ik de schone (van) Boskoopse taak om voor 50 bestuurders vanuit heel Nederland een tipje van deze prachtige sluier op te lichten. Oke, let’s go. Op de fiets door de kwekerijen de bijzondere kleurenpracht van boven te aanschouwen om daarna in een schouw te stappen en het vanaf het water in alle rust op je in te laten werken. De gesprekken met de gepassioneerde kweker die met veel liefde over zijn kwekerij spreekt die al meer dan vijf generaties in de familie is. Dat maakt het allemaal heel speciaal. Het geeft Boskoop de roem die het verdiend. Verbazing was op alle gezichten te lezen. Uitspraken van “hé, is dit hier ” of “Zo dichtbij en zoveel water en natuur”. Ja, ja, dat is Boskoop mensen. Je komt hier tot rust en je snuift de natuur letterlijk op. Bij mij zit dat in mijn genen. Toch moet je er soms even door andere op gewezen worden om het weer goed op je netvlies en in je neus te krijgen. Als dat dan gebeurd dan ga ik weer voor 1000% los om andere in deze flow mee te sleuren. Dan ben ik weer de echte krooshapper die hier ruim zestig jaar geleden het levenslicht zag. Het maakt je zo blij als andere er ook van kunnen genieten, het niet voor onszelf houden maar delen. Sharing is caring en dat maakt mij trotser dan trots.